Category: S harfiga oid tarixga oid ensiklopedik atamalar

Sarkub-qal’a mudofaachilariga o’q otish uchin qal’a ro’parasida quriladigan ko’tarma.

Sarkor-ish boshi. O’rta asrlarda feodallarning yer-suvini nazorat qilib, barcha xo’jalik ishlariga boshqaruvchilik qilib turuvchi mansabdor. Ayrim hollarda hukmdorlarning shaxsiy xazinachisi ham sarkor deb atalgan.

Sardor-O’rta Osiyo xonliklarida xon qo’shini qo’mondoni, xalq lashkarboshi.

Sardoba-quduq yoki hovuz ustiga pishgan g’ishtdan baland qilib, gumbazsimon shaklda qurilgan inshoot bo’lib, unga zinalar orqali tushilgan. Sardoba ichida havo aylanishi yaxshi bo’lgani uchun jazirama issiqda ham uning ichi salqin, … Read More

Sarbon-karvon boshlig’i. Odatda, sarbon karvon oldida birinchi tuyada yurib, u yo’lini to’g’riligiga hamda to’xtash joylarida ot-ulovlarni ozuqa va suv bilan ta’minlashga asosiy javobgar shaxs bo’lgan.

Sarboz-O’rta Osiyo xonliklaridagi muntazam qo’shin askari.

Sarbadorlar-XIV asrda Eron va O’rta Osiyoda mo’g’ullar va mahhaliy feodallarga qarshi ko’tarilgan xalq ozodlik harakati qatnashchilari. So’zma so’z ma’nosi “o’z boshini dorga tikkanlar”.

Sandal-mahalliy isitish vositasi. O’tmishda O’rta Osiyoda, shuningdek Afg’oniston, Eron, Turkiya va boshqa Sharq mamlakatlarida keng tarqalgan. Sandal uchun xonaning bir chetiga chuqurcha qazib, ichi maxsus shaklda ishlanib suvalanadi. Unga kursi … Read More

Samuriy jubba-qunduz terisidan tikilgan po’stin.

Samur-qunduz, qunduz terisi.