Masnaviy

Masnaviy (Arab. — ikkilik. Ko’pligi — masnaviyot) — har bir bay- tining misralari qofiyadosh bo’lgan va baytdan baytga qofiyasi yangilanib bo- radigan she’riy shakl (a-a, b-b, v-v, …). Mumtoz adabiyotda (mas, Alisher na- voiy asarlarida) syujetli kichik she’- riy asarlar ham, dostonlar ham M. deb yuritiladi. Turkiy adabiyotda M. shakli ilk bor Yusuf xos Hojibnkng “Qutadg’u bilig” asarida qo’llangan. Durbekpint “Yusuf va Zulayho”, Haydar Xoraz- miynmnt “Maxzan ul-Asror” asarlari M.da bitilgan. Navoiy davriga kelib M. epik she’riyatning asosiy janri bo’lib qoldi. Ulug’shoirning asosiy epik asar- lari (“Xamsa”, “Lison uttayr” va b.) M. janrida yozilgan. M. hoz. zamon o’zbek she’riyatida ham qo’llanmoqda. Mac, H. Olimjonning “O’zbekiston” she’ri, G’. G’ulomning “Ko’kan”, “egalari egalla- ganda” dostonlari va b.