Masnaviy

Masnaviy (Arab. — ikkilik. Ko’pligi — masnaviyot) — har bir bay- tining misralari qofiyadosh bo’lgan va baytdan baytga qofiyasi yangilanib bo- radigan she’riy shakl (a-a, b-b, v-v, …). Mumtoz adabiyotda (mas, Alisher na- voiy asarlarida) syujetli kichik she’- riy asarlar ham, dostonlar ham M. deb yuritiladi. Turkiy adabiyotda M. shakli ilk bor Yusuf xos Hojibnkng «Qutadg’u bilig» asarida qo’llangan. Durbekpint «Yusuf va Zulayho», Haydar Xoraz- miynmnt «Maxzan ul-Asror» asarlari M.da bitilgan. Navoiy davriga kelib M. epik she’riyatning asosiy janri bo’lib qoldi. Ulug’shoirning asosiy epik asar- lari («Xamsa», «Lison uttayr» va b.) M. janrida yozilgan. M. hoz. zamon o’zbek she’riyatida ham qo’llanmoqda. Mac, H. Olimjonning «O’zbekiston» she’ri, G’. G’ulomning «Ko’kan», «egalari egalla- ganda» dostonlari va b.