Category: M harfiga oid tarixga oid ensiklopedik atamalar

Muazzin-masjidda azon aytib, namozga chorlovchi shaxs. Muazzin xalq tilida “so’fi” deb ham yuritilgan.

Moniy-Shopur davrida milodiy 242 yili payg’ambarlikka da’vo qilgan rassom. Muqaddas kitobi “Arjang” Bahrom 1 davrida o’ldirilgan.

Movarounnahr-arabcha so’z bo’lib, lug’aviy ma’nosi daryo orqasidagi yer degan ma’noni bildiradi. Arablar O’rta Osiyoni bosib olgandan keyin Amudaryodan shimolgacha qarab cho’zilgan O’rta Osiyo yerlarini Movarounnahr deb atashgan.

Mijastiy-Ptolemeyning riyoziyot va handasaga oid kitobi.

Meros-meros qoldiruvchi vafot etgandan keyin qonun yoki vasiyatnomada belgilangan vorislarga, ular bo’lmagan taqdirda esa davlatga o’tadigan mulk.

Mihaffa-podshohlar, xonlar, xususan ularning xotinlari va bolalari tushib yuradigan maxsus kajava; taxtiravon.

Miqlo’-sopqon.

Miqna’-temuriylar davrida ayollar boshiga o’raydigan durra (ro’mol).

Mistal-kotib va xattotlarning maxsus jadvali.

Misqol-og’irlik o’lchovi. Sharq mamlakatlarida qimmatbaho toshlarning vaznini aniqlash uchun ishlatilgan o’lchov birligi. VI-VIII asrlarda Samarqandda bir misqol 4,6 grammga, o’rta asrlarda O’rta osiyo hududida bir misqol 4,25 grammga teng bo’lgan. … Read More