ARALASHMASLIK SIYOSATI

ARALASHMASLIK SIYOSATI — hozirgi xalqaro siyosatning asosiy yo’nalishlaridan biri. Har bir davlatdan bevosita yoki bilvosita, yakka o’zi yoxud boshqa davlatlar bilan jamoa tarzida o’zga bir davlatning ichki va tashqi ishlariga aralashmaslikni taqozo etadi. Aralashmaslik siyosati davlatlar boshqa bir davlatga nisbatan kuch bilan tahdid etishning har qanday shaklini qo’llashini yoki kuch ishlatishini, siyosiy, iqtisodiy yoki boshqa sohalarda qudratini ishga solib, undagi tuzumni ag’darib tashlashga qaratilgan terrorchilik, qo’poruvchilik va boshqalarga to’g‗ridan-to’g’ri yoki bilvosita ko’maklashishini rad etadi. Aralashmaslik siyosati Buyuk fransuz inqilobi davrida birinchi bor e‘lon qilingan, unga binoan barcha davlatlar teng huquqli bo’lishi, mustaqil ish yuritishi, boshqa davlatlarning o’z ishlariga aralashuviga yo’l qo’ymasligi shart. Keyinchalik mazkur qoida BMT Ustavida, yana qator boshqa muhim xalqaro hujjatlarda e‘tirof qilindi, Yevropada xavfsizlik va hamkorlik masalalari bo’yicha kengash (Xelsinki, 1975- yil) Yakunlovchi hujjatida mukammal ifodalandi. O’zbekiston mustaqillikka erishgach, boshqa davlatlarning ichki ishlariga aralashmaslik siyosatini izchil amalga oshirmoqda. O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining 17-moddasida respublika tashqi siyosati davlatlarning suveren tengligi, kuch ishlatmaslik yoki kuch bilan tahdid qilmaslik, chegaralarning daxlsizligi, nizolarni tinch yo’l bilan hal etish, boshqa davlatlarning ichki ishlariga aralashmaslik qoidalariga va xalqaro huquqning umume‘tirof etilgan boshqa qoidalari va normalariga asoslanishi belgilab qo’yilgan.