Muallif: Admin

Sarrof-shahar ko’chalari va rastalarida o’tirib, kishilarning yirik pullarini maydalab, qimmatbaho buyumlarini pulga almashtirib beruvchi shaxs. Sarroflar chet eldan kelgan savdogarlarning pullarini mahalliy pullarga almashtirib berish, qimmatbaho toshlar, oltin, kumush va … Read More

Sarroj-1. O’tmishda ot-arava abzallarini sotuvchi savdogar. 2. Shunday abzallarni yasovchi usta. Keyinchalik sarrojlik kasbidan egarsozlik, yugansozlik, to’qimdo’zlik, bo’yinchado’zlik kabi kasb tarmoqlari ajralib chiqqan.

Saroy-o’zbek xalqi tarkibiga kirgan yirik qabilalar uyushmasi. O’zbekiston hududida yashovchi saroylarning soni 50 mingdan ortiq. Qashqadaryo vodiysida, ayrim guruhlari Jom cho’lida, Ko’hitang yon bag’irlarida, Samarqandnig janubi-g’arbida va Jizzax atrofida yashaganlar. … Read More

Sarkub-qal’a mudofaachilariga o’q otish uchin qal’a ro’parasida quriladigan ko’tarma.

Sarkor-ish boshi. O’rta asrlarda feodallarning yer-suvini nazorat qilib, barcha xo’jalik ishlariga boshqaruvchilik qilib turuvchi mansabdor. Ayrim hollarda hukmdorlarning shaxsiy xazinachisi ham sarkor deb atalgan.

Sardor-O’rta Osiyo xonliklarida xon qo’shini qo’mondoni, xalq lashkarboshi.

Sardoba-quduq yoki hovuz ustiga pishgan g’ishtdan baland qilib, gumbazsimon shaklda qurilgan inshoot bo’lib, unga zinalar orqali tushilgan. Sardoba ichida havo aylanishi yaxshi bo’lgani uchun jazirama issiqda ham uning ichi salqin, … Read More

Sarbon-karvon boshlig’i. Odatda, sarbon karvon oldida birinchi tuyada yurib, u yo’lini to’g’riligiga hamda to’xtash joylarida ot-ulovlarni ozuqa va suv bilan ta’minlashga asosiy javobgar shaxs bo’lgan.

Sarboz-O’rta Osiyo xonliklaridagi muntazam qo’shin askari.

Sarbadorlar-XIV asrda Eron va O’rta Osiyoda mo’g’ullar va mahhaliy feodallarga qarshi ko’tarilgan xalq ozodlik harakati qatnashchilari. So’zma so’z ma’nosi “o’z boshini dorga tikkanlar”.