KIRXGOF NURLANISH QONUNI

KIRXGOF NURLANISH QONUNI -jismning issiqlik nurlanishi haqidagi asosiy qonun; jismlarning nurlanish qobiliyati e (v, T) b-n nur yutish qobiliyati a (v, T) orasidagi bog’lanishni ifodalaydi. 1859 y.da g.R. Kirxgof kashf qilgan. Quyidagicha ta’- riflanadi: jism nurlanish qobiliyatini nur yutish qobiliyatiga nisbati xuddi shu t-radagi mutlaq qora jismning nurla-nish qobiliyatiga teng. Bu nisbat jism- ning tabiatiga bog’liq bo’lmaydi, u barcha jismlar uchun bir xil bo’lib, nurlanish chastotasi v va t-ra T ning funktsiyasidan iboratdir: e(u,T) a(v,T) e()(v, T) funktsiya mutlaq qora jism- ning nurlanish krbiliyati. Bu funktsiya ko’rinishini M. Plank aniqlagan. K. n. q.ga binoan, ma’lum t-Rada boshqa jism- larga nisbatan ko’proq nur yutayotgan jism jadalroq nurlanadi (mas, jism- ning bir uchi qora lok b-n qoplansa, qora uchi ko’proq energiya yutadi va o’sha uchi ko’proq energiya chiqaradi).