S

S — o’zbek kirill alifbosining o’n to’qqizinchi harfi. Til oldi, sirg’aluvchi, shovqinli, jarangsiz undosh fonemani ifodalaydi. Qo’llanishi jihatdan faol fonemalar qatoriga kiradi. So’z boshida (sabr, sodiq, so’roq), o’rtasida (asta, osmon, hodisa) va oxirida (asos, tus, xolis) kela oladi. Turkiy xalqlar, jumladan, o’zbek xalqi uchun umumiy bo’lgan yozuvlarda S harfi o’zga shakllarda uchraydi.