Bo'lim: M harfiga oid tarixga oid ensiklopedik atamalar

Meshkob-meshda suv tashuvchi odam. Meshkoblar suv manbalaridan xonadonlarga, guzarlarga, choyxonalarga, karvonsaroylarga suv tashib berib tirikchilik o’tkazganlar. Ularni meshkobchi deb ham atashgan. Meshkobchilar O’rta Osiyoning suv tanqis ayrim shaharlarida, masalan, Buxoroda … Read More

Mesh-oshlangan teridan tikilgan og’zi tor qop. Juda qadimdan ma’lum. Mesh suyuq narsalarni tashish va saqlashda, chalob tayyorlash va boshqalarda ishlatilgan. Sharq mamlakatlari, O’rta Osiyo va Sibir xalqlari o’rtasida keng tarqalgan.

Merosxo’r-qonun va vasiyat bo’yicha merosni oluvchi shaxs.

Meros-meros qoldiruvchi vafot etgandan keyin qonun yoki vasiyatnomada belgilangan vorislarga, ular bo’lmagan taqdirda esa davlatga o’tadigan mulk.

Mergan-bexato otadigan kishi. Qadimda kamon va boshqa qurollar bilan nishonni xatosiz uradigan ovchi yoki jangchi mergan deb atalgan.

Mezmor-nay; qamish nay. O’tmishda puflab chalinadigan ayrim musiqa asboblarining nomi. Ularga nay, sibizg’a, balabon kabi sozlar kiradi.

Mezana-minoraning yuqori qismi, muazzin azon aytadigan joy. Mezana aylana shaklida va ko’p qirrali bo’ladi. Ko’pincha, ravoqsimon darchalar galereyasidan iborat bo’ladi. Ichki devorlari ganch bilan naqshlanadi. Mezaning tepasi odatda, gumbazcha bilan … Read More

Mahram-tarixiy etnografik atama, o’zaro yuz ko’rishuvchi mumkin bo’lgan erkak va ayol, eng yaqin qarindoshlar. Shariat qoidalariga ko’ra ayol kishiga er, ota-ona, aka-uka, amaki, buva, tog’a, qaynota, buva qaynota, qayni, qaynag’a, … Read More

Mahr-musulmon xalqlarida nikoh paytida kuyov tomonidan kelinga sovg’a qilinadigan ko’chmas mulk, pul yoki sovg’a. Odatda, mahr uchun bir uy, ayvon, unga barobar sahn bilan hovli, sog’in sigir va boshqa narsalar … Read More

Mahkama-Islom mamlakatlarida shariat qozilari ish yuritadigan joy. Hozirgi kunda mahkama idora mazmunida ham ishlatiladi.