ARQISH

ARQISH (turkiycha)— 6 — 14- asrlarda turkiy xalqlarda uzoq yurtlarga savdo-sotiq ishlari bilan qatnovchi tojirlar, ot-ulovlar, aravalar va ularni boshqaruvchi mutasaddi shaxslar guruhi, ya’ni karvon ma’nosini anglatuvchi istiloh. Arqish Kultegin bitiktoshida, Yusuf xos Hojibning «Qutadg’u bilik», Mahmud Koshg’ariyning «Devonu lug’otit turk» asarida ishlatilgan, so’nggi bor 14-asr obidasi Rabg’uziyning «Qisasi Rabg’uziy» asarida qayd etilgan. Hoz. o’zbek adabiy tilidagi «karvonboshi» ma’nosi qadimda Arqish ulug’i so’z birikmasi yordamida ifodalangan.